Czy kot może jeść to, co pies? Otóż samo zrozumienie potrzeb pokarmowych zwierząt wymaga pewnej klasyfikacji obu gatunków. Zarówno psy, jak i koty należą do rzędu mięsożernych. Różnica jednak polega na tym, że kotowate polują samotnie i żywią się wyłącznie mięsem upolowanych przez siebie zwierząt. Jedzenie pobierają powoli, a po skończonym posiłku wybierają się dalej na łowy.
W efekcie, jeśli chodzi o częstotliwość ich jedzenia – koty domowe pobierają małą ilość pokarmu. Co za tym idzie – współczesne koty, mimo że udomowione już wiele tysięcy lat temu – wciąż posiadają wysoki instynkt łowiecki. Jedzą więc wiele razy na dobę i wcale nie czekają na uczucie głodu.
Jeśli więc kotom umożliwi się wychodzenie na dwór, z pewnością nie zrezygnują z polowania, nawet mając zbilansowaną dietę.
💡Ciekawostka💡
Mimo, że kot to bezwzględnie mięsożerca – bywa, że skubie trawę i inne rośliny.
Z kolei jeśli na tapet weźmiemy psowate – te mają zdecydowanie bardziej zróżnicowaną dietę.
Dla właściciela ważne jest jednak jedno: aby jedzenie było dla psa czy kota przyjemnością. Jednak to, że pokarm jest smaczny nie jest gwarancją zjedzenia danej porcji.
💡Ciekawostka💡
Czowornogi zdecydowanie inaczej niż ludzie dobierają smaki. Ma na to wpływ przede wszystkim brak procesu życia, brak amylazy ślinowej czy (u kotów) brak aktywnych receptorów smaku słodkiego.
Psy i koty mają także różne preferencje smakowe i inaczej odbierają bodźce smakowe. W efekcie, na przykład u kotów brak aktywnych receptorów smaku słodkiego sprawia, że nawet podawane substancje słodzące są odbierane jako gorzkie.
Koty z kolei doskonale wyczuwają gorzki smak i są na niego szczególnie wrażliwe. W efekcie, zdecydowanie rzadziej dochodzi u nich do zatruć spowodowanych zjedzeniem toksyn niż u psów. Same receptory smaku gorzkiego są także swego rodzaju ochroną organizmu przed zewnętrznymi toksynami, na przykład tymi wywołującymi choroby układu oddechowego.
💡Ciekawostka💡
Koty preferują smak kwaśny, ponieważ odbierają go na całej powierzchni języka. Psy z kolei wolą smak słodki lub słony.
Tymczasem, konieczne jest by zaznaczyć, że odczuwanie smaku jest zjawiskiem psychologicznym. Co za tym idzie – ulega zmianom, a co więcej, może podlegać różnym wpływom. Nie ma więc najlepszego smaku dla psa czy kota.
💡Ciekawostka💡
Pies i kot różnią się też liczbą kubków smakowych: kot ma ich 473, natomiast pies 1700. W efekcie, u kotów, w odróżnieniu od psów, spotykane jest zjawisko instynktownej potrzeby zmiany smaku i tekstury jedzenia.
To swego rodzaju obrona kotów, która ewoluowała po to, by chronić je w naturze przed wyjedzeniem całej populacji zdobyczy na określonym obszarze.
Równocześnie, takie wybrzydzanie chroni też kociaki przed zjadaniem przez długi czas czegoś, co jest dla nich szkodliwe.
Co ciekawe to, że kot jednego dnia kocha karmę z łososiem, a następnego dnia już go nie chce – jest naturalnym kocim mechanizmem obronnym. Oznacza to wyłącznie potrzebę zmiany smaku, a nie składu całego posiłku.
Czy kot może jeść to, co pies? Cechy metaboliczne i różnice w uzębieniu
Jeśli chodzi o budowę uzębienia i samej szczęki – to pokazuje, że koty są przystosowane jedynie do chwytania, rozrywania i połykania kęsów pokarmu. Co prawda, psy i koty mają taką samą liczbę siekaczy i kłów. Psy jednak mają zdecydowanie większą liczbę zębów przedtrzonowych i trzonowych niż koty.
W kontekście diety z kolei bardzo ważną różnicą jest długość przewodu pokarmowego. Pies ma dłuższy przewód pokarmowy i – mimo że preferuje mięso – nie gardzi pokarmem roślinnym. W efekcie ma zdecydowanie bardziej efektywny system trawienny.
Metabolizm pupili
Tymczasem, jeśli przejdziemy z kolei do samego metabolizmu – koty mają kilka specyficznych cech. Organizm kota cechuje wyższy poziom minimalnego zalecanego zapotrzebowania na białko i tłuszcze.
Czy kot może jeść to co pies?Zapotrzebowanie energetyczne – jak obliczać?
Okazuje się, że… To zależy! I wcale nie ma jednego sposobu na obliczanie zapotrzebowania energetycznego dla wszystkich osobników dorosłych. Co prawda istnieją wzory, które podają średnie zapotrzebowanie na energię metaboliczną, rzeczywiste zapotrzebowanie kotów i psów może się zdecydowanie różnić.
Przede wszystkim należy tutaj uwzględnić różnice masy ciała dorosłych. Co ciekawe, zapotrzebowanie energetyczne o zdecydowanie różnej masie ciała nie jest skorelowane w sposób liniowy z masą ciała. Zapotrzebowanie energetyczne zwierząt jest związane z metaboliczną masą ciała. Tę określa się jako masę ciała podniesioną do przyjętej potęgi.
Oblicza się je na podstawie masy ciała metabolicznej wyrażonej, jako masa ciała podniesiona do potęgi 0,75 (kg m.c. 0,75). Istnieje jednak taki termin, jak bytowe zapotrzebowanie energetyczne, czyli energia potrzebna do podtrzymania równowagi energetycznej w długim czasie. Składa się na nią szereg kwestii, ale przede wszystkim podstawowa przemiana materii powiększona o koszt trawienia i wchłaniania pokarmu. Oczywiście w ilościach takich, które są konieczne go utrzymania stałej masy ciała zwierzęcia. Obejmuje dodatkowo też energię spożytkowaną na spontaniczną aktywność fizyczną i energię potrzebną do utrzymania – z kolei – prawidłowej temperatury ciała.
Co ciekawe, na ostateczną ilość energii, jaką potrzebuje konkretny psiak wpływ mają także inne czynniki, na przykład aktywność fizyczna, środowisko, rasa, temperament, właściwości izolacyjne skóry czy kondycja ciała w ogóle.
Praktyczne zalecenia odnośnie MER u psów w zależności stopnia aktywności
– niska aktywność (<1 h/dzień) – na przykład krótki spacer na smyczy – 95 kcal ME/kg0,75
– umiarkowana aktywność (1‒3 h/dzień) – małe obciążenie – 110 kcal ME/kg0,75
Z kolei wartość masa ciała podniesiona do potęgi 0,75 (kg m.c. 0,75) oddaje średnią wartość dla typowego psa o danej masie ciała. Dodatkowo jest stosowana w obowiązujących wytycznych FEDIAF. Jest to szeroko akceptowany i raczje łatwy sposób wykonania obliczeń.
Czy kot może jeść to co pies, czyli Dzienne zapotrzebowanie u kotów
Dzienne zapotrzebowanie energetyczne kotów z kolei, najczęściej, oblicza się w efekcie masy metabolicznej wyrażonej jako masa ciała podniesiona do potęgi 0,67 (kg m.c.0,67).
Tymczasem, ponieważ mamy niewielkie różnice w masie ciała pomiędzy dorosłymi kotami, zapotrzebowanie energetyczne poszczególnych pupili można tutaj wyrażać w przeliczeniu na kg masy ciała. Oczywiście – zamiast na kg masy metabolicznej.
💡Ciekawostka💡
Zalecenia FEDIAF dla standardowo aktywnego kota są zgodne z NRC z roku 2006. Zakładają zapotrzebowanie na energię na poziomie 100 kcal/kg m.c. 0,67.
Okazuje się, że oficjalnie przyjmuje się, że dla kotów dorosłych niewychodzących i/lub sterylizowanych średnie zapotrzebowanie na taką energię jest szacowane na 75 kcal/kg m.c. 0,67.
W przeciwieństwie do psów – źródłem glukozy dla tkanek kociaków jest proces glukogenezy. Stąd koty nie mogą wykorzystywać gotowych węglowodanów zawartych w ich pokarmach. Dlatego też, co za tym idzie, profil metaboliczny kotów niemal wcale nie uwzględnia węglowodanów roślinnych jako źródła energii.
💡Ciekawostka💡
Koty nie są właścicielem enzymu przekształcającego fruktozę. Mają także niewielką aktywność glukokinazy. W efekcie nie są w stanie przekształcić nadmiaru glukozy w glikogen.
Kociaki notują
…większe ZAPOTRZEBOWANIE NA BIAŁKO I METABOLIZM BIAŁKA
Różnice w kontekście pokarmowym i energetycznym kotów i psów przejawiają się także w innym zapotrzebowaniu na większość składników odżywczych. Na przykład koty wykazują wyższe zapotrzebowanie na białko niż psiaki.
Co ciekawe, w porównaniu z psem to właśnie kot wykazuje ograniczoną aktywność enzymów katabolicznych, dlatego w diecie kota musi znaleźć się więcej białka. U nich także notuje się specyficzny metabolizm białka. Dodatkowo u całego gatunku kociego stnieje stała, wysoka aktywność enzymów odpowiadających za trawienie białek w jelitach i rozkładanie ich w wątrobie.
…WIĘKSZE ZAPOTRZEBOWANIE NA TAURYNĘ
W porównaniu z człowiekiem niezbędne aminokwasy dla psów i kotów są zdecydowanie bardziej bogate. Mięsożerność psów jest efektem ich zapotrzebowania na argininę, dla kotów z kolei dodatkowe niezbędne aminokwasy to arginina i tauryna.
U tych drugich z kolei endogenna synteza tauryny w tkankach jest wolniejsza. Dodatkowo kot traci taurynę z moczem i kałem, dlatego należy ją dostarczać z pokarmami pochodzenia zwierzęcego.
💡Ciekawostka💡
Pokarmy roślinne (są nieliczne wyjatki) praktycznie nie zawierają tauryny. Produktami bogatymi w taurynę zalecanymi w żywieniu kotów są mięsa i podroby ptaków, ssaków czy ryb.
Równocześnie trzeba zaznaczyć, że żywienie kota resztkami ze stołu sprawia, że zwierzęta te coraz częściej cierpią na niedobór tauryny. By utrzymać odpowiednią zawartość tego aminokwasu – karma mokra musi zawierać w przybliżeniu 2- 2,5 razy więcej tauryny, niż sucha karma ekstrudowana.
