Adopcja nie jest szybka, łatwa i przyjemna. To nie jest jedynie sposób na bezpłatne pozyskanie zwierzaka. To proces, który powinien trwać, a przez który powinieneś przejść – zarówno Ty, jak i psiak, którego chcesz przyjąć pod własny dach. Sama procedura adopcyjna zwierząt ze schroniska to z kolei pierwiosnek jeśli chodzi o długoletnie zobowiązanie.
Zastanów się więc, czy jesteś gotowy na takie zobowiązanie? Czy możesz poświęcić siebie i czas, by nowy lokator mógł oswoić się z nowym otoczeniem po swojemu: nabrać ogłady czy przyzwyczaić się do nowości. Adopcja takiego bezdomniaka to niewątpliwie dobry uczynek, który odciąży zarówno psiaka, jak i przepełnione schroniska. Jednak procedura adopcyjna w Polsce budzi sporo emocji. Wyjaśniamy dlaczego!
Czytaj też: GRYPA U PSA – CO MUSISZ O NIEJ WIEDZIEĆ?
Procedura adopcyjna zwierząt domowych w Polsce
Schronisko z założenia to przede wszystkim miejsce dla niechcianych. Tutaj przeważnie takie bezdomniaki spędzają kilka lat, a nawet… Całe życie.
Pracownicy i wolontariusze takich placówek zapewniają zwierzętom jedzenie, ciepły kąt i chociaż minimum miłości i czułości, na jaką mogą sobie pozwolić.
Co ciekawe, z założenia takie miejsce powinno być zaledwie tymczasowym domem dla psa czy kota. Jednak, niestety, jak pewnie się domyślacie – rzeczywistość jest zgoła inna…
Jeśli więc jednak Ty zdecydujesz się na adopcję – dajesz czworonogowi nową szansę, a przede wszystkim… Nadzieję. Nadzieję na to, że wreszcie będzie dobrze. Że wreszcie ktoś pokocha i podrapie za uszkiem…
Jak wygląda ochrona zwierząt według prawa?
Jeśli z kolei mowa o samej ochronie praw zwierząt w Polsce – ustawa z roku 1971 określa przede wszystkim zasady dbania o takiego zwierzaka. A co więcej – istnieją także oficjalnie opisane kary za ich nieprzestrzeganie.
W międzyczasie pojawiły się także wytyczne postępowania ze zwierzakami niechcianymi – czyli właśnie tymi w schroniskach. I mimo, że wyłapywanie i zapewnianie opieki nad bezpańskimi zwierzętami było jasno określone w zasadach – wciąż w Polsce długo istniały jeszcze pseudoschroniska. W efekcie, dopiero niedawna ustawa – az 2012 roku – wymusiła na gminach oficjalne ustalenie stałego budżetu na każde opuszczone zwierzę w ich samorządzie terytorialnym.
Procedura adopcyjna zwierząt w Polsce rodzi się, gdy człowiek zrzeka się praw do czworonoga…
A dlaczego to robi? Otóż przyczyn i powodów zrzekania się praw do takiego zwierzaka jest wiele. Najczęściej są to na przykład:
- brak czasu na dostateczną opiekę nad nowym zwierzakiem,
- problem z zapanowaniem nad trudnym charakterem psa,
- psiak to nieudany prezent świąteczny,
- śmierć jednego z członków rodziny opiekującego się zwierzęciem i brak chętnego do wzięcia odpowiedzialności za czworonoga.
W efekcie, pies czy kot trafia albo na ulicę, albo do schroniska właśnie. Te z kolei mają w Polsce dwie twarze, w zależności od sposobu ich finansowania.
Po pierwsze – państwowe schroniska które powstały przede wszystkim dzięki prawodawstwu polskiemu. To zobowiązuje gminy do należytego zajęcia się i opieki nad bezdomnymi zwierzętami.
Po drugie – prywatne. I tutaj zaczynają się schody, bo takie placówki muszą działać wyłącznie dzięki fundacjom charytatywnym czy sponsorom i prywatnym darczyńcom. Inaczej – nie dadzą sobie zwyczajnie rady – zarówno finansowo, jak i fizycznie.
Już teraz schroniska pękają w szwach i aż prosi się, by procedura adopcyjna zwierząt stała się zdecydowanie częstszym precedensem w kraju.
💡Ciekawostka💡
W polskich schroniskach umiera co czwarte zwierzę. Wciąż brakuje pieniędzy na należytą opiekę dla zwierząt: podstawowe produkty czy stałe leczenie weterynaryjne.
Adopcja to nie wszystko – możesz pomóc inaczej!
Co ciekawe, jeśli nie masz warunków, albo nie chcesz podjąć się adopcji zwierząt, a masz chęć pomocy – spokojnie możesz to zrobić. Na przykład darując kilka najpotrzebniejszych rzeczy:
- smycze,
- suchą lub mokrą karmę,
- zabawki i miski,
- stare i nieużywane koce,
- kołdry czy materace.
Warto też, przed samym zakupem, zadzwonić do placówki, której chcesz pomóc i dowiedzieć się, czego potrzebują najbardziej!
💡Ciekawostka💡
Jeśli chcesz wspomóc tego typu schroniska lub fundacje dla zwierząt, możesz odprowadzić 1% podatku i przekazać go na pomoc wybranej placówce w Twoim mieście.
Po drugie możesz udać się do placówki jako wolontariusz! Tych przecież zawsze i wszędzie potrzeba na pęczki! Mowa tutaj przede wszystkim o wyprowadzaniu psiaków, karmieniu czy spędzaniu z nimi czasu na nauce, na przykład, chodzenia na smyczy.
Jednak, zważywszy na to, że trafiłeś na ten artykuł – prawdopodobnie rozważasz proces adopcyjny zwierzęcia. A my zamierzamy nieco przybliżyć Ci ten temat!
Jaka w Polsce obowiązuje procedura adopcyjna zwierząt domowych?
Jeśli więc naprawdę chcesz adoptować zwierzę ze schroniska – to znaczy przemyślałeś wszystkie za i przeciw, masz na to potencjał finansowy i czasowy – czas na długą drogę adopcyjną.
Zanim procedura adopcyjna zwierzęcia się rozpocznie – musisz być jej pewien. Więc jeszcze jedno! Koniecznie podejmij tę decyzję po rozmowie ze wszystkimi domownikami. Twoje dotychczasowe życie przecież teraz się zmieni.
💡Ciekawostka💡
Jedynym ograniczeniem adopcji zwierzaka jest wiek – musisz mieć ukończone 18 lat.
Teraz już – jeśli dotrwałeś do tego momentu – z pewnością wiesz, co to cierpliwość. Doskonale! Musisz się w nią przecież uzbroić jeśli chcesz przejść przez cały proces przyjęcia do rodziny bezdomnego psiaka.
Czytaj też: CZY PIES MOŻE PIĆ MLEKO?
💡Ciekawostka💡
Jeśli nie możesz adoptować bezdomniaka – przemyśl adopcję wirtualną! Możesz przecież zadeklarować się na wsparcie bezdomnego zwierzęcia, wpłacając na przykład 30 PLN/miesiąc na wybranego psiaka.
Procedura adopcyjna: czy adopcja kosztuje?
Pytanie jest dość przewrotne, ponieważ każdy, kto kiedykolwiek miał styczność z psiakiem wie, że oczywiście – zwierzę kosztuje.
Takie koszty jednak bez wątpienia się niższe niż zakup rasowego psa z hodowli. Cena ta uzależniona jest przede wszystkim od tego, w jakim wieku adoptujesz zwierzęcie.
W efekcie, koszt samej procedury adopcyjnej waha się w okolicach od 20 PLN (za szczeniaka) do nawet 200 PLN (za psa rasowego). Jednak dokładne koszty poznasz bezpośrednio na stronie schroniska, które Cię interesuje. W międzyczasie pojawia się jednak jeszcze pytanie:
po pierwsze ✅ jak wybrać zwierzaka dla siebie?
✅ Czym kierować się zanim procedura adopcyjna w ogóle się zacznie?
✅ Na co zwrócić uwagę?
Aż wreszcie… ✅ Co jest ważne, a które kwestie można by pominąć?
Pod rozwagę bierzemy różny podział: od tego podstawowego, czyli wieku zwierzęcia, przez jego aktywność fizyczną, aż po kwestie związane z jego przeszłością czy tymi, jaki ma charakter.
Jeśli chodzi o pierwszą kwestię, czyli wiek – zarówno szczeniak, jak i senior mają wady i zalety. Warto więc wziąć je pod uwagę podczas takiej poważnej decyzji. Jedno jest pewne: szczeniak pochłonia ogrom Twojego czasu. Równocześnie kształtowanie charakteru seniora i zmiana jego wzorców będzie wymagać Twojej stanowczości i konsekwencji. Co ciekawe, nierzadko niezbędna będzie także pomoc behawiorysty.
Każdy ośrodek czy schronisko ma swoją indywidualną procedurę adopcyjną.
Jednak kilka kwestii nigdy się nie zmienia.
- Wypełnienie ankiety przedadopcyjnej.
- Analiza ankiety może skończyć się na dwa sposoby:
a. pozytywne rozpatrzenie – na podstawie odpowiedzi pracownicy wybiorą najbardziej odpowiadającego pupila,
b. negatywne rozpatrzenie. - Wizyta pracownika schroniska w potencjalnym domu zwierzaka zakłada:
a. ocenę przyszłych warunków mieszkalnych.
b. rozmowę o kosztach utrzymania oraz leczenia zwierzęcia. - Podpisanie umowy adopcyjne
- Pomoc po adopcji.
- Wizyty poadopcyjne.
Procedura adopcyjna już za Tobą? Czas na vademecum wychowania nowego czworonoga!
Istnieje kilka złotych zasad, które pomogą Ci w pierwszych krokach z bezdomniakiem! Ważne jest Twoje podejście – nie ma złych psów, są tylko te, których ktoś nie potrafił wychować. Musisz więc uzbroić się w regularność i konsekwencję. A ponieważ psiak, który całe życie mieszkał w budzie – to dość zasadne – ma inne przyzwyczajenia. Może mieć więc na przykład problemy z odnalezieniem się jako psiak domowy.
Porady pomocne w wychowaniu czworonoga:
- Poprawne zachowanie – nagradzaj psa głaskaniem bądź też przyjaznym tonem głosu.
- Niepoprawne zachowanie – poprzez delikatnie podniesiony głos daj psu do zrozumienia, czego nie akceptujesz.
- Nie przekładaj ludzkich zachowań na psy – czworonogi nie robią nic na złość, jedynie powielają zachowania, na które im pozwalasz.
💡Ciekawostka💡
Dorosłe psy mogą mieć podczas przenosin na przykład problem z apetytem. I to nawet przez kilka pierwszych dni po przeprowadzce. Niektóre psy potrzebują nawet kilku tygodni na asymilację w nowym otoczeniu.
Możesz także ubiegać się o psa rasowego ze schroniska – takie też się tutaj pojawiają. Takie zwierzęta jednak cieszą się bardzo dużym powodzeniem, ale jeśli masz konkretne plany, co do takiego zwierzęcia – na przykład, żeby był sportowy czy skłonny do polowań – warto poszukać takich ras.
💡Ciekawostka💡
Nierasowy psy jednak cieszą się zdecydowanie lepszym zdrowiem. Mają przecież bardziej zróżnicowane geny, niż rasowe psy, które przeważnie rozmnaża się wśród członków tej samej rodziny.
Pamiętaj też o tym, że każdy pies zasługuje na drugą szansę! Nie kupuj – adoptuj!
Tymczasem, mimo że wszystko wydaje się kolorowe – są także sytuacje, w których – mimo, że kochamy zwierzaki – musimy jednak oddać je do schroniska… Jak to zrobić, by nie wylądował na bruku?
By oddać psa do schroniska musisz wykonać następujące kroki:
- zgłoś się osobiście do schroniska,
- podaj przyczynę zrzeknięcia się praw do swojego psa,
- przedstaw książeczkę zdrowia (listę szczepień, jak i historii przebytych chorób),
- wypełnij ankietę dotyczącą przyzwyczajeń i zachowań zwierzaka,
- uiść opłatę za pozostawienie zwierzęcia w schronisku.
💡Ciekawostka💡
Zwierzę, które trafi do schroniska, a nie ma książeczki zdrowia, zostanie poddane kwarantannie. W schroniskach i fundacjach znajduje się wiele młodych i starszych psów z niską odpornością. W efekcie, zwierzę z chorobą zakaźną może być przyczyną epidemii w całym obiekcie.
