Coraz bliżej święta… Coraz bliżej więc odwiedziny rodziny, a Twój pies wciąż ucieka i panikuje na widok nowych osób? Dlaczego Twój pies boi się obcych ludzi? Jest zły, bo ujada na gości? Częste szczekanie bardzo rzadko wynika ze złośliwości czy złych intencji psa.
Co ciekawe, bez względu na to, co jest powodem szczekania pupila, celem jest jedno – zakomunikować emocje! Często też w ten sposób wyraża niepokój, lęk czy strach. Co więcej, czasami może to być także próba wymuszenia czegoś na opiekunie lub przyspieszenia otrzymania nagrody. Zrozumienie psa jest więc kluczem do pracy z nim i wyeliminowania niepożądanych zachowań przy jednoczesnym dbaniu o psie potrzeby i bezpieczeństwo.
Co sprawia, że Twój pies boi się obcych ludzi? Jak pomóc mu w interakcjach? Jak ograniczyć krępujące szczekanie?
Czytaj też: PIELĘGNACJA PSA: JAK DBAĆ O PUPILA?
Twój pies boi się obcych ludzi więc… szczeka? Objawy agresji lękowej u pupila
Przyczyny tego, że pies jest szczekliwy – nadmiernej niż zwykle – mogą być bardzo różne. Niekoniecznie opierają się o agresję lękową.
?Powodem tego, że pies bywa poddenerwowany może być na przykład frustracja z powodu małej ilości przyjemnych aktywności. Może Twój pies ma sporą potrzebę ruchu, eksplorowania czy węszenia, a Ty zbyt rzadko spuszczasz go ze smyczy?
? Po drugie – szczekanie może wynikać zwyczajnie z nawyku! Być może dotychczas zawsze, gdy pies szczekał dostawał to, czego chciał.
? Jeśli z kolei pies szczeka, gdy słyszy odgłosy przechodzących ludzi na klatce – zwykle gości w nim niepokój spowodowany obecnością obcych osób. Gdy głosy ucichają pies przeważnie odczuwa już ulgę i swego rodzaju wewnętrzną satysfakcję, która pozwala mu przestać szczekać. Takie zachowanie zaczyna się więc nasilać, a co więcej – w efekcie staje się nawykiem!
💡Ciekawostka💡
Z upływem czasu pies zrozumie, że sytuacja mijania obcych osób, czy słyszenia obcych głosów, nie jest dla niego niebezpieczna, gdy jest w domu. Podobny mechanizm będzie działał, gdy pies będzie odpoczywał na balkonie i na ulicy zobaczy obcych ludzi.
Przyczyny agresji wobec obcych
Okazuje się, że szczekanie na obce osoby niemal zawsze oznacza strach. Jeśli Twój pies podczas spaceru czy wizyt gości szczeka na obcych ludzi – to sygnał dla Ciebie, że pupil odczuwa emocje zbliżone do strachu czy przerażenia.
Strach może mieć różną skalę, czasem może niepokoić, wywoływać niepewność, bo nie ma pewności, jak osoba obca się zachowa. Na przykład – nieznany mu gość może zbyt energicznie gestykulować albo zbyt głośno mówić.
Często to profilaktyczne szczekanie, by nie dopuścić do nieprzyjemnej sytuacji, wynika właśnie ze skorelowanych ze strachem emocji, takich jak niepokój, obawa czy niepewność.
💡Ciekawostka💡
Szczekanie rzadko wynika ze złośliwości psa. Raczej jest próbą zatrzymania osoby, utrzymania dystansu albo zwiększenia go.
Co zrobić, gdy pies jest spokojny na spacerze, a… przerażony w domu?
Tymczasem, pies może szczekać na obcych ludzi w domu, ponieważ… Jest przerażony jakąś konkretną sytuacją. Na spacerze jednak radzi sobie przeważnie doskonale z lękiem, ponieważ to dla niego sytuacja dość przewidywalna, łatwiejsza do zaakceptowania.
To właśnie na spacerze udaje mu się unikać obcych ludzi, z kolei w domu – nie ma takiej możliwości. Przestrzeń jest ograniczona, a spektrum wydarzeń może być bardzo różne. W efekcie, gdy nagle pojawiają się tutaj różne, nowe osoby, pies nie ma możliwości rozwiązania problemu po swojemu. Większa przestrzeń jest synonimem własnej strefy komfortu, którą spokojnie pies może zachować.
W domu z kolei, jeśli obca osoba będzie zbyt długo – nie ma możliwości obrony. Dlatego też, bardzo głośno może ujadać podczas pobytu ów gościa, obserwować go, być czujnym, a czasami nawet łapać za nogawkę bądź uciekać w najdalsze kąty mieszkania.
Takie zachowania właśnie świadczą o przerażeniu, czyli bardzo silnych emocjach, których często źródłem jest nawet trauma.
Czytaj też: KOMUNIKACJA U PSÓW: JAK ZE SOBĄ ROZMAWIAJĄ?
Skąd bierze się lęk u psa?
Lękliwość wobec obcych osób bardzo często jest cechą dziedziczoną genetycznie. To z kolei oznacza, że na przykład jeśli u matki, ojca lub we wcześniejszych pokoleniach pojawił się już taki problem… Mamy zdecydowanie większe prawdopodobieństwo pojawienia się go u ich potomków.
💡Ciekawostka💡
Badania na grupie psów lękliwych i odważnych wykazały, że miały one pewne różnice w budowie genetycznej. W efekcie, te z grupy lękliwych cechowały się podobną budową chromosomu numer 11. To oznacza, że śmiało można założyć lękliwość w stosunku do obcych ludzi jako cechę dziedziczoną genetycznie.
Co ciekawe, jeżeli pies lękliwy trafi na wieś, gdzie spokojnie na własnych zasadach może poznawać obce osoby – czasami możemy tej lękliwości w ogóle u psa nie zauważyć.
Ponadto – oszczekiwanie może się nawet w ogóle nie pojawić!
Jeśli jednak sytuacja będzie odwrotna i pies zamieszka w mieście – podczas spaceru będzie musiał zachować odpowiedni dystans od osób nieznajomych, a jeśli zorientuje się, że nie ma innej strategii poradzenia sobie z tą sprawą… Może to być dla niego bardzo frustrujące.
W efekcie, połączenie strachu i frustracji zmotywuje go właśnie do.. Oszczekiwania delikwenta!
Jeśli więc pies na smyczy zaczyna oszczekiwać ludzi wokół – tacy spacerowicze przeważnie do niego nie podchodzą. Wręcz przeciwnie – chcą jak najszybciej się od niego oddalić. Pies to wie, stąd jego zachowanie. A ponieważ psy bardzo szybko się uczą – problemy z oczekiwaniem będą się nasilać jeśli odpowiednio nie potraktujesz sprawy!
Co robić, gdy Twój pies boi się obcych ludzi i wykazuje agresję?
Okazuje się więc, że do dyspozycji masz całkiem nowoczesne podejście do terapii behawioralnej. Polega ono na tym, by w sytuacjach lękowych sprawić, żeby pies poczuł się bezpieczniej. Niby banał – ale jak to zrobić?
Jeśli pies będzie odczuwał mniejszy niepokój – łatwiej będzie mu poradzić sobie w sytuacjach zagrożenia, a co za tym idzie – trzymać nerwy na wodzy.
Pracę z behawiorystą planuje się więc na wielu płaszczyznach. Przede wszystkim musisz:
- ustalić, co robić na co dzień, a więc jak radzić sobie na spacerach. Behawiorysta będzie obserwował psa i zastanowi się, jak w danych miejscach, można mu pomóc.
- rozważyć zmianę miejsca spacerów,
- spróbować wypracować nowe nawyki radzenia sobie w sytuacji problemowej. Tutaj kluczowa jest współpraca z opiekunem. Behawiorysta uczy psa więc radzenia sobie z pewnymi sytuacjami, wyjaśnia jak postępować, a jak nie.
Czytaj też: JAK DŁUGO ŻYJĄ KOTY?
Czy może być za późno na wizytę u behwaiorysty?
Okazuje się, że niejednokrotnie opiekunowie zgłaszają się do behawiorysty w momencie, gdy problem jest już nie do zniesienia.
Co za tym idzie – pies jest już bardzo lękliwy, wycofany, unika kontaktu. Pies zaczyna szczekać i już jesteśmy w punkcie, w którym zaczyna pojawiać się brak akceptacji społecznej dla takiego zachowania.
Właściciele przeważnie myślą, że jest to sytuacja, która minie, więc… Nie podejmują żadnych działań, żeby pomóc psu!
Nawyk pogłębia się, jest coraz częstszy i bardziej intensywny…
Czasami jednak zdarza się także tak, że pies na spacerze mija jedną, drugą, trzecią osobę i… Nie obszczekuje ich. Na czwartą jednak reaguje już zupełnie inaczej. Dlaczego? Otóż, pies, jak człowiek, ma pewną odporność na dane sytuacje. Później jednak nieco go przebiera i zaczyna się wylewać z niego ów frustracja.
Czytaj też: GWIZDEK NA PSA – JAK, GDZIE, KIEDY I CO TO W OGÓLE JEST?
Jeśli więc pies doświadczy jednej stresującej sytuacji, to odbiegnie na bok. Później minie kolejną osobę, ale poczuje, że smycz go ogranicza i… Nie może uniknąć tego momentu po swojemu.
W efekcie kumulacji emocji w pewnym momencie stres będzie zbyt silny i sytuacje się nawarstwiają. Warto więc wtedy znaleźć miejsce podczas spaceru, w którym pies może się spokojnie zrelaksować, odpocząć, rozluźnić i wyładować.
Poczucie bezpieczeństwa i spokoju z pewnością pomoże odgarnąć ów emocje na bok i… Co ważniejsze, pozwoli spokojnie kontynuować spacer.
Psy oszczekujące nie zawsze są agresywne! Spróbuj wykazać się wyrozumiałością, przede wszystkim jako właściciel. Pamiętaj, że w zdecydowanej większości przypadków psiakami kieruje przede wszystkim strach. To Ty właśnie powinieneś – swoim zachowaniem – pomóc pupilowi.
Nie zbliżaj się do nie swojego psa, daj mu przestrzeń, jakiej potrzeba, by poradził sobie z problemem i poczuł się bezpiecznie.
Czytaj też: ZDROWIE KOTA – 10 SYGNAŁÓW, KTÓRE POWINNY WZBUDZIĆ TWOJE ZAINTERESOWANIE
