Kisiel

Kisiel, dla znajomych Bobek, miał mieć dom, ale okazało się, że decyzja o zabraniu go ze wsi była jednoosobowa, a nie wspólna dla całej rodziny...

Między innymi dlatego, kiedy to my szukamy domów, mamy procedury adopcyjne i staramy się prowadzić szczegółowe rozmowy. Adopcja kota powinna być odpowiedzialną decyzją, a nie taką podjętą pod wpływem chwili i niespodzianką dla reszty rodziny.

Chłopak żył w letniskowej wsi w kujawsko-pomorskim, był już odłowiony i klops. Na szczęście nie musiał wracać na wolność. Po kilkudziesięciu prywatnych wiadomościach do kociar, jedna z nich zgodziła się przyjąć małego na tymczas. ❤

Zakociani dziękujemy!

Po dwóch dniach od przeprowadzki do DT z rozbrykanego szoguna mały zrobił się apatyczny, zaczął wymiotować, miał też biegunkę, a my - zawał. Na szczęście testy na PP wyszły ujemne i dwie wizyty u weta postawiły dzieciaka na nogi. Podejrzewamy, że mógł się podtruć czymś na wolności lub zaszkodziły mu zmiana karm i/lub środki odrobaczające.

Kisiel miał też koci katar.

Mamy nadzieję, że to koniec nieszczęść, które spotkały to małe kociątko i od teraz będzie mógł szczęśliwie brykać i się rozwijać pod doświadczonym okiem Inari i jej partnera.

Za jakiś czas dzieciak będzie do adopcji, ale już możecie o niego pytać. 😉