Papitek

SAMOTNY NA PRZYSTANKU... CZEKAŁ

Może wierzył, że ktoś wróci. Może nie rozumiał, dlaczego został zostawiony, a może po prostu kochał za bardzo...

Tak znaleźliśmy Papitka – skulonego, zrezygnowanego, porzuconego jak niepotrzebna rzecz.
Ale przecież on nie jest „rzeczą”. On czuł. Czekał. Tęsknił.
I wciąż kocha – mimo wszystko. 
Jak ktoś mógł się go pozbyć? W jaki sposób znalazł się na przystanku? Zapomniany, porzucony...?
Nie pozwolimy, żeby jego historia zakończyła się w ten sposób.

Papitek - bo takie imię otrzymał w schronisku - okazał się psim cudem. Bardzo szybko nas zaakceptował, od początku był nastawiony przyjaźnie i pozytywnie. To ten typ psiaka, któremu nie w głowie harce a przytulasy i głaskanie. Uwielbia wszelkiego rodzaju kontakt z człowiekiem, a gdy tylko zauważy kogoś na horyzoncie, od razu jego ogon macha w każdą stronę. 
Jak wyglądają spacery? To sama przyjemność. Papitek ładnie chodzi na smyczy, nie przeszkadza mu ruch uliczny czy rowerowy. 

Kontakt z innymi psiakami? Bez problemu. Papitek jest nastawiony do nich pozytywnie, także prawdopodobnie mógłby zostać dołączony do jakiegoś psiego kumpla.

To co, działamy z tym domem? Nie ma na co czekać, on bardzo chciałby być "czyjś" i zapomnieć o wszystkim złym, co go spotkało.