Kira

Kira – sunia, która w końcu zasługuje na odrobinę szczęścia Kira to sunia, której życie do tej pory nie rozpieszczało… Jej historia poruszyła nas od pierwszych słów relacji osób, które od jakiegoś czasu śledziły losy tej porzuconej, zagubionej psiny. Wszystko zaczęło się w okolicach Sieradza. Kira była zgłoszona jako pies błąkający się samotnie, zdezorientowany i zmarznięty. Została złapana i zamknięta na jednej z posesji, gdzie się błąkała. Niestety, zamiast znaleźć tam pomoc, została dotkliwie pogryziona przez inne psy. Co działo się dalej – nie wiemy. Czy została wypuszczona, czy sama uciekła – to pozostaje niejasne. Trafiła potem do młodego człowieka, który miał ją… chwilę. Bez zastanowienia oddał ją dalej – do rodziny z poważnymi problemami, gdzie traktowano ją jak zabawkę. Przebierano ją, malowano jej pazurki, ale nikt nie zwracał uwagi na to, że sunia jest skrajnie wychudzona, obolała, nosi ślady pogryzień i cierpi. Na szczęście znalazły się życzliwe osoby, które nie przeszły obojętnie. Dzięki nim Kira trafiła pod skrzydła lokalnych wolontariuszy. Choć sezon urlopowy i brak miejsca nie sprzyjały przyjmowaniu kolejnych podopiecznych, udało się uprosić hotel dla psów, aby przyjął Kirę jako wyjątkowego, nadprogramowego gościa. Jednak nie mogliśmy czekać – prosto z drogi trafiła do gabinetu weterynaryjnego. Diagnoza była jednoznaczna: zaawansowane ropomacicze, widoczne gołym okiem. Lekarze nie mieli wątpliwości – jeszcze chwila, a Kira mogłaby już nie żyć. Dziś możemy powiedzieć bez przesady: uratowaliśmy jej życie. Teraz Kira powoli dochodzi do siebie. Ma przed sobą jeszcze długą drogę, ale już wiemy, że jest wojowniczką. I bardzo chcemy, żeby jej kolejnym krokiem był dom. Prawdziwy. Ciepły. Pełen miłości i szacunku. Kira to wyjątkowa sunia o niezwykle łagodnym i czułym sercu. Jest grzeczna, cierpliwa i delikatna. Kocha ludzi – szuka kontaktu z człowiekiem, a gdy już go znajdzie, wtula się całym ciałem i błagalnym wzrokiem prosi, by ją zabrać… na zawsze. Nie wiemy, jak reaguje na inne zwierzęta – koty czy psy – ale wiemy jedno: człowiek to dla niej najważniejszy element całej układanki życia.