Kredka

Kredka to nieduża, bardzo smukła sunia. Niech nikogo nie zmyli nieco siwizny na jej sympatycznym pyszczku - nie jest seniorką, a psiakiem po prostu dorosłym (ur. ok. 2013 r.). Jest jeszcze nieco nieśmiała i zdystansowana w kontaktach z człowiekiem, ale przecież nie można się temu dziwić. Schronisko, nawet najlepiej prowadzone, nie jest miejscem kolorowym. To psi świat w barwie takiej jak futerko Kredki - czarnej, smutnej, pełnej samotności, zagubienia i niepokoju. Na spacerze w przyschroniskowym lasku, przy człowieku, świat na chwilkę nabiera kolorów. Można spokojnie podrepatać po ścieżkach, ba - nawet pobiegać, potarzać się na polance z dala od betonowego boksu, cieszyć się bogactwem zapachów. Na pyszczku delikatnej Kredki pojawia się wtedy fantastyczny uśmiech. Widać wtedy wyraźnie, że w niewielkim ciałku drzemią pokłady radości. Wystarczy poświęcić jej trochę czasu, by je wydobyć. Czy znajdzie się ktoś, kto już na zawsze pokoloruje świat czarnej Kredki?

A tak Kredka cieszy się ze spacerku: https://youtu.be/VTRtAEC-stc