Kopany, przeganiany i poniżany- duży, stary i bez szans- ON TEZ CHCE ŻYC 💔 Wiem, ze pewnego dnia w moim zyciu nastanie ciemnosc i zapadnie cisza. Zgasnie slonce, zniknie piekny blekit nieba a spiew ptakow ucichnie na zawsze. Juz nigdy nie postawie lapki na zielonej miekkiej trawce, a mrok i strach zatrze w mej pamiecia zapach kwiatow i widok wschodzacego slonca. To bedzie dzien, gdy nadejdzie ONA -okrutna, bezlitosna i bezkompromisowa. I chociaz kazdego dnia na nia czekam wiem, ze przyjdzie niespodziewanie i zakradajac sie powoli okryje moje cialo swym zimnym i przerazajacym plaszczem. Otuli mnie w swe ramiona i zabierze tam , gdzie juz nic nic nie boli. Tam gdzie nie ma krzywdy, zla i cierpienia. Ale ja nie chce umierac 😔 Chce zyc, kochac i byc kochanym….. Nazywam sie Adas, ale dopiero od niedawna. Zima trafilem do schroniska jako bezimienny i niczyj, po tym jak ktos wywiozl mnie w nieznane. Zylem na ulicy wyjadajac smietnikowe resztki a gdy zaczeto mnie przeganiac zamieszkalem na polu. Z bezpiecznej odleglosci obserwowalem domy i krzatajacych sie tam ludzi. Po tym jak potraktowali mnie wczesniej, kopiac i rzucajac we mnie kamieniami , chociaz tak bardzo chcialem, nie mialem odwagi by podejsc blizej. Przestalem im ufac 😔 Przyzwyczajony do tego, ze ludzie moze nie zawsze kochaja, ale tez nie krzywdza- ufalem, niestety tylko do mementu, w ktorym poznalem ich druga- okrutna i podla twarz.I chociaz chcialem byc silny i twardy glod zwyciezyl 😔 Jestem duzy i ciezki, wiec sprawiam wrazenie zlego, a do takich jak ja, ludzie zachowuja dystans….a ja tak naprawde w srodku, jestem malym i zagubionym stworzeniem, ktore jak kazdy potrzebuje milosci i wsparcia. Jestem slaby 😔Nie mam juz sil by walczyc i o cokolwiek prosic. Moi mlodsi, ladniejsi i mniejsi koledzy maja wieksze szanse. Przychodza, pomieszkaja chwilke i zaraz jada do nowych domow…a przy moim boksie jeszcze nikt nigdy nawet na chwilke sie nie zatrzymal. Staram sie nie warczec i nie szczekac tak,aby nikogo nie odstraszac ale to i tak na niewiele sie zdaje. Ludzie widzac z daleka ogromna gore futra przechodza obojetnie 💔 Powoli probuje pogodzic sie z faktem,ze nie mam najmniejszych szans…bo nie jestem tym, ktory wskoczy na kolanka czy do rowerowego koszyczka 😔Mam ok 7 moze 8smiu lat a Pan lekarz, ktory mnie ogladal stwierdzil, ze moje zabki wskazuja na to, ze dluuugo podgryzalem jakies zelastwo ( prawdopodobnie pręty lub lancuch) wiec chyba kiedys zylem jako stroz przy budzie i chcialem sie uwolnic😔Jestem typem chomiczka. Uwielbiam wszelkiego rodzaju zabawki, ktore zawsze chowam gleboko w budzie. Wtedy wiem, ze nikt mi ich nie skubnie i sa tylko moje 😍 Kocham tez przeciagac tzw szarpaki. Zawsze wygrywam a silowanie sie nimi jest moim ulubionym hobby. Uwielbiam tez aportowac a na spacerkach pieknie ide przy nodze, nie szarpie i nie probuje uciekac a mojego ludzkiego wspoltowarzya bardzo pilnuje i zawsze musze miec go na oku. Dogaduje sie rowniez z psimi kolegami , ale wole tych spokojnych i opanowanych bo takie nadpobudliwe i halasliwe czasami mnie irytuja 😛 🙈🙈 Zaczynam tez na nowo kochac ludzki dotyk. Sprawia on, ze chociaz przez moment o przez krotka chwilke, czuje sie wyrozniony, potrzebny i dostrzezony. Dzis jest kolejny i niezliczony juz dzien, w ktorym o poranku otworzylem oczy z nadzieja, ze moze to wlasnie dzis…. Wiem, ze takich jak ja sa tysiace ,wiec nie uzalam sie i nie narzekam 😔 ale kazdego dnia z nadzieja w sercu bede czekal, bo wierze, ze kiedys rowniez w moim zyciu wydarzy sie cud. Dom, pelna miska i ktos, kto na nowo pozwoli mi normalnie zyc- na taki wlasnie cud bede czekal…😔 Przytulam Was wszystkimi łapkami 🐾 ADAŚ🐾 OBECNIE ADAS CZEKAJAC WCISKA NOSEK W KRATY, W JEDNYM Z BOKSOW W PRZYTULISKU W GŁOWNIE K/ ŁODZI ALE DO DOMKU, KTORY GO POKOCHA – POMOZEMY Z TRANSPORTEM KONTAKT W SPRAWIE ADOPCJI ADASIA ☎️☎️☎️ 509 104 718
