Sonia

Sonia już prawie 5 lat czeka w schronisku na swoją szansę na normalne życie... Mocno wierzymy jednak, że uda nam się jej pomóc, pomimo tego, że nie jest już najmłodsza i najpiękniejsza. Smutna prawda jest taka, że Sonia zupełnie nie jest w typie adoptujących... Nie była już młoda, gdy trafiła do schroniska – miała wówczas ok. 9 lat – nie jest malutka i kudłata, a do tego czarna – podpalana sierść tylko podkreśla jej pospolity wygląd. Sama Sonia też zachowuje się tak, jakby już jej nie zależało... Jakby już nie wierzyła, że coś dobrego ją w spotka w życiu i w końcu opuści schroniskowe mury... Nie domaga się uwagi, nie żebrze o kontakt z ludźmi, na spacerze skupia się na sobie i nie przymila się ani nie zabiega o głaskanie, czy smaczki. Jej rezygnacja jest bardzo przygnębiająca, ale absolutnie jej nie ulegamy. Zrobimy, co w naszej mocy, aby nie odeszła zapomniana w betonowym boksie, ale żeby na stare lata mogła zaznać ciepła i bliskości, których od tak dawna potrzebuje. Mimo swoich 14 lat, Sonia pozostaje w bardzo dobrej kondycji, lubi spacerować i spędzać czas wśród drzew i na łące. Ładnie chodzi na smyczy, nie ciągnie i zachowuje się bardzo spokojnie w stosunku do otoczenia. Sonia jest wykastrowana, ma aktualne szczepienia i jest regularnie zabezpieczana przeciwko pasożytom. My nie prosimy, a błagamy o dom dla niej... Nie wiemy ile ma jeszcze czasu przed sobą, ale wiemy że każdy kolejny dzień w schronisku zmniejsza jej szanse na adopcje. Pomożemy w transporcie, kosztach utrzymania i ewentualnego leczenia. Błagamy żeby patrzeć sercem, a nie oczami. Ona już nie ma nadziei, my jeszcze tak...