Max

Jego właściciel już nie wróci, nie pojawi się w drzwiach. Już nic nie będzie jak dawniej. To niestety, część prozy życia i śmierci. Prozy, która dotknęła terrierowatego Maxa. Od śmierci właściciela, zajmowała się nim sąsiadka, która nie mógła patrzeć na jego dramat. Pies spał w dołku wykopanym pod krzakiem, nikt się nim nie interesował. 

Psia samotność, psia nadzieja, psie cierpienie. Przyzwyczajony do pewnego reżimu dnia, czekający z nadzieją na opiekuna z którym spędził 9 lat. 

Pod naszą opieką przebywa już kilka miesięcy. Max w warunkach schroniskowych dał się poznać jako pies trudny i przejawiający agresję. Może tak reaguje przez otoczenie w jakim się znalazł, albo od zawsze taki był? Nie wiemy. Max broni zasobów i nie lubi dotyku. Przejawia agresję. Ćwiczymy zakładanie kagańca, co od początku nie jest proste. Miał z nim złe skojarzenia. Ponad życie uwielbia spacery, na widok smyczy skacze i cieszy się jakby wygrał w totolotka. Wtedy pozwala na zapięcie na smycz, jednak trzeba pamiętać że nie może trwać to zbyt długo, bo szybko się denerwuje. Max bardzo lubi inne psy, chętnie nawiazuje relacje. 

Jakiego opiekuna szuka? 

Przede wszystkim takiego, który ma wiedzę na temat pracy z psami wykazującymi agresję. Max jest terrierem także trzeba mieć na uwadze też to, że bywa uparty i zawzięty.

Max jest zaszczepiony i zaczipowany. Przyjmuje lek na tarczycę. 

Tel. 509 117 723 lub 501 258 303